ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΕΛΠΙΔΑΣ

Μπορείτε και σεις να γίνετε κοινωνοί της ελπίδας χαρίζοντας τα cd της σειράς "ΙΣΤΟΡΙΕΣ & ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΑΠ' ΟΛΟΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ" της Αλέκας Αλεξανδροπούλου

προσφέροντας έτσι με την αγορά τους ενίσχυση στο έργο και της Αστικής μη Κερδοσκοπικής Εταιρείας "ΠΑΠΠΟΥΣ ΔΙΑΚΟΝΙΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ" που εδρεύει στην οδό ΒΕΛΕΣΤΙΝΟΥ 16 ΝΙΚΑΙΑ 184 51

ΤΗΛ.: 210 49072722 - 2103847797 ή 6975560370 - 6994738513

Το έργο έχει τη θετική γνωμοδότηση καταλληλότητας του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου και την έγκριση του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων.

J&S FOR EQUALITY: ΟΜΑΔΑ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΩΝ ΚΑΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΟΤΗΤΑ

J&S FOR EQUALITY: ΟΜΑΔΑ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΩΝ ΚΑΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΟΤΗΤΑ

Φάντασμα το ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟ για τα ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ του ΠΑΙΔΙΟΥ

Η απάντηση του υπουργού Παιδείας στις ερωτήσεις των βουλευτών Φώτη Κουβέλη και Γιάννη Σκουλά δεν κάλυψε πιστεύω κανένα μας.

Το άρθρο μας σχετικά με την ιστορία του Παρατηρητηρίου δεν βρήκε "στέγη" για φιλοξενία στην εφημερίδα "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ" και όπως μας απάντησαν περιφέρετε στα γραφεία των συντακτών του ελεύθερου ρεπορτάζ. Θα το θυμηθούν μάλλον όταν κάνουν πρεμιέρα οι παγκόσμιες ημέρες στις 20/ 11 και στις 11/12, γιατί πάντα θυσιάζουμε τις ειδήσεις προκειμένου να κάνουμε "ντορο" με αναφορές όταν το ζητάει η μέρα.

ΟΜΑΔΑ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΩΝ ΚΑΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΟΤΗΤΑ

ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΤΙΣ ΕΓΓΡΑΦΕΣ ΣΑΣ!!!
ΟΜΑΔΑ J & S
ΟΜΑΔΑ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΩΝ ΚΑΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΟΤΗΤΑ

Μη Κυβερνητική Οργάνωση ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΩΝ KAI ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΙΣΟΤΗΤΑ, ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ
210 9222077 - 210 5771360 - 6945 192486

ΣΚΟΠΟΣ:
§ Η προώθηση με κάθε μέσο και τρόπο της ισότητας των δυο φύλων στην κοινωνία, στη ζωή και στην οικογένεια. Η εν γένει προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ειδικά των δικαιωμάτων της γυναίκας και του παιδιού.

§ Η έρευνα και η καταγραφή της κατάστασης που επικρατεί στην Ελλάδα και στις άλλες χώρες της Ευρώπης σε σχέση με τη βία στην οικογένεια, τις όποιες ανισότητες δημιουργούνται από την καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τον ρατσισμό, την έλλειψη πρόνοιας, εκπαίδευσης, εκπαιδευτικών μέσων αλλά ακόμα και διατροφής και τη δημοσιοποίηση των αποτελεσμάτων στα μέσα ενημέρωσης, τις επιστημονικές κοινότητες, τους οργανισμούς και τους θεσμοθετημένους φορείς για τη διάρθρωση σχεδίου δράσης αντιμετώπισης παρόμοιων κοινωνικών φαινομένων και την αποφυγή τους στο μέλλον.

§ Η δημιουργία συμβουλευτικής ομάδας αποτελούμενης από ειδικούς.

§ Η δημιουργία επίσης κέντρου συνεδριών και συναντήσεων για τη βοήθεια κακοποιημένων γυναικών και παιδιών.

§ Η υποστηρικτική σε οικογένειες που έχουν μέλη τους παιδιά με νοητική στέρηση ή ειδικές ανάγκες, ή που συμβιώνουν με παιδί ή ενήλικα με ψυχικά ή κινητικά προβλήματα.

§ Η αναζήτηση μέσων που θα εξασφαλίζουν σε μας και τους συμπολίτες μας καλύτερη ποιότητα ζωής.

§ Η συνεργασία με άλλους φορείς, υπηρεσίες, ομάδες και άτομα ή επιχειρήσεις, που θέλουν και μπορούν να βοηθήσουν το έργο μας.

§ Η πραγματοποίηση ημερίδων, συνεδρίων με θέμα την προώθηση της ισότητας και την προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

§ Η έκδοση 15νθημερης εφημερίδας που θα διανέμεται δωρεάν.


§ Η λειτουργία ιστοσελίδας στο διαδίκτυο.

§ Η δημιουργία τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών εκπομπών σε φιλόξενα μέσα που γίνονται κοινωνοί της ιδέας της
ΟΜΑΔΑΣ & S

Τα παιδιά είναι το μέλλον του κόσμου

Φάντασμα το ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟ για τα ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ του ΠΑΙΔΙΟΥ


Πέντε χρόνια χωρίς «σκοπιά»

Σοφία Διγενή - Κολιοτάση
Δημοσιογράφος

Το 2001 θεσμοθετήθηκε από το Υπουργείο Παιδείας, και άρχισε να λειτουργεί στο πλαίσιο της Γενικής Γραμματείας Νέας Γενιάς, το Εθνικό Παρατηρητήριο για τα Δικαιώματα του Παιδιού, έργο του οποίου είναι η παρακολούθηση και προώθηση της εφαρμογής της διεθνούς Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για τα δικαιώματα του παιδιού στην Ελλάδα. Η σύμβαση υιοθετήθηκε στις 20/11/1989, και τέθηκε σε ισχύ στις 2 Σεπτεμβρίου 1990. Μέχρι σήμερα έχει κυρωθεί από 191 χώρες. Στην Ελλάδα κυρώθηκε στις 3 Δεκεμβρίου του 1992 με τον Ν.2101/92.Το Εθνικό Παρατηρητήριο για τα Δικαιώματα του Παιδιού επιχειρεί μέσω της επιστημονικής έρευνας και της ανάλυσης την καταγραφή της πραγματικής κατάστασης στη χώρα μας.
Η Διεθνής Σύμβαση του ΟΗΕ για τα Δικαιώματα του Παιδιού, ρυθμίζει τις υποχρεώσεις των κρατών για την προστασία και προαγωγή των δικαιωμάτων του παιδιού.Επίσης εξειδικεύει θεματικά τα δικαιώματα που αφορούν στην επιβίωση και την ποιότητα ζωής, στην ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητας, στην προστασία, στην ενθάρρυνση της συμμετοχής και υπαγορεύει με μια βασική κατευθυντήρια αρχή ότι:
«Σε όλες τις αποφάσεις που αφορούν τα παιδιά, είτε αυτές λαμβάνονται από δημόσιους φορείς ή ιδιωτικούς οργανισμούς κοινωνικής προστασίας, είτε από τα δικαστήρια, τις διοικητικές αρχές θα λαμβάνεται υπόψη κάθε θεσμοθετημένο δικαίωμα τους».
Για τους σκοπούς της σύμβασης παιδί θεωρείται κάθε ανθρώπινο ον μικρότερο των 18 ετών (άρθρο 1 ΣΠΔ ).
Οκτώ οι άξονες της Σύμβασης
Η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών στις 20 Νοεμβρίου του 1959, υιοθέτησε ομόφωνα Διακήρυξη για τα δικαιώματα του παιδιού. Το 1979, η Πολωνική κυβέρνηση πρότεινε το σχέδιο μιας διεθνούς Σύμβασης για τα δικαιώματα του παιδιού. Από τότε μια ομάδα εργασίας των δικαιωμάτων του ανθρώπου, συνέταξε ένα κείμενο που έγινε ονομαστό ως Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού. Το κείμενο αυτό παρουσιάστηκε στη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών, το Νοέμβριο του 1989. Τα βασικά σημεία αυτής της σύμβασης είναι:
1. Ταυτότητα, παιδική ηλικία και ελευθερία έκφρασης.

Ένα παιδί, δηλαδή κάθε ανθρώπινο ον ηλικίας κάτω των 18 ετών, έχει δικαίωμα να έχει συγκεκριμένο όνομα και εθνικότητα.
2. Το δικαίωμα του παιδιού για τροφή, υγεία και ασφάλεια ν' αναπτυχθεί και να επιβιώσει με τη βοήθεια και τη στήριξη του κράτους, δηλαδή να του παρέχεται κοινωνική ασφάλιση.

3. Εκπαίδευση, πληροφόρηση, πολιτισμός, καλλιτεχνική έκφραση
Κάθε παιδί έχει κάθε δικαίωμα για δωρεάν εκπαίδευση ώστε να μπορέσει να προετοιμαστεί κατάλληλα για τη ζωή. Ταυτόχρονα, μπορεί να επιλέξει ελεύθερα τη γλώσσα, την κουλτούρα και τη θρησκεία του. Τέλος, πρωταρχικό του δικαίωμα αποτελεί η ανάπαυση και η ψυχαγωγία του.

4. Οικογένεια, υιοθεσία, κοινωνικές υπηρεσίες
Το κράτος έχει την υποχρέωση να υπαγορεύει και να εμποδίζει κάθε μορφή εκμετάλλευσης των παιδιών (όπως αγοραπωλησία). Επίσης, πρέπει να εξασφαλίζει την ανατροφή και την ομαλή ανάπτυξη του παιδιού, προστατεύοντας το από κάθε είδος κακομεταχείρισης. Κανείς δεν έχει δικαίωμα να στερήσει από το παιδί την οικογένεια (εξετάζοντας πάντοτε το συμφέρον του). Τέλος, πρέπει να φροντίζει το βιοτικό επίπεδο να είναι αρκετά υψηλό, ώστε το παιδί ν' αναπτύσσεται σωστά, δίχως προβλήματα.

5. Δικαίωμα στην ισότητα
Όλα τα παιδιά είναι ίσα, ανεξάρτητα με τις θρησκευτικές του επιλογές και τα πολιτιστικά και γλωσσικά τους στοιχεία. Τα παιδιά πρέπει να έχουν την ίδια μεταχείριση και να δέχονται τις ίδιες φροντίδες, χωρίς να γίνεται καμιά ιδιαίτερη διάκριση στα παιδιά με ειδικές ανάγκες.

6. Β ία και εκμετάλλευση
Τα παιδιά πρέπει να προστατεύονται από κάθε είδους εκμετάλλευσης. Παράλληλα, πρέπει στο θέμα της εργασίας τους να εξετάζεται αν η απασχόλησή τους θέτει σε κίνδυνο την υγεία και την ανάπτυξη των παιδιών ή αν καθυστερεί την παιδεία τους.

7. Παιδιά του πολέμου και πρόσφυγες. Τα παιδιά και η ειρήνη
Τα παιδιά πρόσφυγες πρέπει να χρήζουν ιδιαίτερης προστασίας και φροντίδας. Πρέπει ακόμα, τα παιδιά να προστατεύονται από βασανισμούς και θανατικές ποινές εν καιρώ πολέμου. Παράλληλα, πρέπει να φροντίζονται τα παιδιά που έπεσαν θύματα παραμέλησης ή εκμετάλλευσης.

8. Τα παιδιά και ο νόμος
Σύμφωνα με το νόμο, η Σύμβαση πρέπει να γίνει γνωστή στο κοινό και παράλληλα πρέπει να απονέμεται η δικαιοσύνη με νόμιμες ποινικές διαδικασίες.


48 χρόνια μετά στην Ελλάδα

Όπως αναφέρει, για το Εθνικό Παρατηρητήριο, το άρθρο 4, της υπουργικής απόφασης, που υπογράφουν αρμόδιοι υπουργοί και ο πρώην πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Κωνσταντίνος Στεφανόπουλος, στις 26/4/2001, στις αρμοδιότητές του, προς πραγματοποίηση του έργου του, περιλαμβάνονται ιδίως:
α. Η οργάνωση κέντρου τεκμηρίωσης για τη συγκέντρωση και επεξεργασία στατιστικών, νομοθετικών, νομολογιακών, βιβλιογραφικών και λοιπών σχετικών δεδομένων σε εθνικό και διεθνές επίπεδο.
β. Η ανάπτυξη συνεργασίας με δημόσιους φορείς, διεθνείς οργανισμούς, όπως UNICEF και UNESCO και μη κυβερνητικές οργανώσεις, για την ανταλλαγή πληροφοριών και τεχνογνωσίας, καθώς και το συντονισμό των δράσεών τους.
γ. Η μελέτη της ελληνικής νομοθεσίας για την παιδική ηλικία και η εισήγηση στην Κυβέρνηση, μέσω των Υπουργών Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων και Εξωτερικών, για τη λήψη νομοθετικών και διοικητικών μέτρων με σκοπό την εναρμόνισή της προς τις διατάξεις του διεθνούς δικαίου.
δ. Η προώθηση της επιστημονικής έρευνας για την ανάδειξη κρίσιμων κοινωνικών θεμάτων που αφορούν την παιδική ηλικία.
ε. Η ανάληψη πρωτοβουλιών για την ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης σε θέματα σεβασμού των δικαιωμάτων του παιδιού.
στ. Ο σχεδιασμός και η εφαρμογή προγραμμάτων, στο πλαίσιο του εκπαιδευτικού συστήματος, με στόχο την ενημέρωση των παιδιών σχετικά με τις αρχές της Σύμβασης και την ενθάρρυνση της ενεργητικής συμμετοχής τους στην προσπάθεια για την προστασία και την προαγωγή των δικαιωμάτων τους.
ζ. Η σύνταξη και διαρκής ενημέρωση οδηγού δημοσίων και ιδιωτικών υπηρεσιών που απευθύνονται στα παιδιά.
η. Η κατάθεση ετήσιου εθνικού σχεδίου δράσης για τα δικαιώματα του παιδιού και η σύνταξη ετήσιας έκθεσης σχετικά με την εφαρμογή της Σύμβασης, που θα υποβάλλονται στη Διυπουργική Επιτροπή για τη Νεολαία, καθώς και της έκθεσης ανά πενταετία στην "Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Παιδιού" που προβλέπεται στη Σύμβαση.

Το Παρατηρητήριο Φάντασμα

Ψάξαμε, αλλά, δυστυχώς, δεν βρήκαμε τίποτε άλλο πέρα από το κείμενο της ύπαρξης του στην ιστοσελίδα της Γενικής Γραμματείας Νέας Γενιάς να μας λέει ότι υπάρχει αλλά δεν λειτουργεί.
«Ο Υπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων συγκροτεί με απόφασή του πενταμελή επιστημονική επιτροπή, στο εξής καλούμενη "Επιτροπή", η οποία έχει την ευθύνη της εκπλήρωσης των στόχων του Παρατηρητηρίου. Με την απόφαση συγκρότησης ορίζεται και ο πρόεδρός της»...
Όντως ο κ. Γεώργιος Μόσχος υπήρξε μέλος της πρώτης Επιστημονικής Επιτροπής του Παρατηρητήριου για τα Δικαιώματα του Παιδιού που συστήθηκε το 2001. Το 2003 όμως, διορίστηκε Βοηθός Συνήγορος για τα Δικαιώματα του Παιδιού, αναλαμβάνοντας την οργάνωση για πρώτη φορά του Συνηγόρου του Παιδιού στην Ελλάδα.
Για κανένα άλλο πρόσωπο της τότε επιτροπής δεν βρήκαμε αναφορές.
Μάθαμε βέβαια από την αξιόλογο νομικό κ. Φωτεινή Ρήγα -Τόνυ ότι το 2005 η πρώην υπουργός παιδείας κ. Μαριέττα Γιαννάκου διόρισε μια πενταμελή επιτροπή της οποίας μέλος ήταν και η ίδια προκειμένου να συνεχίσει το «έργο» του παρατηρητηρίου. Η κ. Φωτεινή Ρήγα - Τόνυ επισημαίνει ότι:
"Ο Πρόεδρος του Παρατηρητηρίου, αναπληρωτής καθηγητής Παιδοψυχιατρικής κος ΤΣΙΑΝΤΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ και ο καθηγητής Παιδιατρικής κος ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ ΑΝΤΡΕΑΣ αναγκάστηκαν να παραιτηθούν λίγους μήνες μετά και μολονότι είχαν δρομολογήσει το "έργο" του Παρατηρητηρίου, διότι το πλάνο οργάνωσης και λειτουργίας που είχαν σχεδιάσει και επιθυμούσαν προσέκρουσε στην απόλυτη άρνηση των φορέων.
Το Παρατηρητήριο έχει μείνει στα χαρτιά. Κανένα ερευνητικό αποτέλεσμα ή ερευνητική μελέτη η ουσιαστικό έργο δεν έχει παρουσιαστεί από τον θεσμό αυτό μόνο κατ’ επίφαση ανακοινώσεις ότι υπάρχει Παρατηρητήριο για τα Δικαιώματα του Παιδιού, ώστε να θολωθούν τα νερά γίνονται από τη Γενική Γραμματεία Νέας Γενιάς. Ουσιαστικό έργο δεν υπήρξε και ούτε υπάρχει".

Τελικά τι έγινε με το παρατηρητήριο; Από το 2002 δεν έχει παρουσιάσει ερευνητικά αποτελέσματα ή μελέτες και επίσης δεν έχει γίνει καμία αναφορά στην Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Παιδιού.
Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ κ. Φώτης Κουβέλης τον Ιούνιο του 2006 ερωτά τη τότε υπουργό παιδείας:
· Λειτουργεί, το θεσμοθετημένο, από το έτος 2001, Παρατηρητήριο για τα Δικαιώματα του Παιδιού;
· Ποια η σημερινή συγκρότηση του Παρατηρητηρίου;
· Ποιες είναι οι συγκεκριμένες μελέτες και έρευνες στις οποίες έχει προβεί, προκειμένου να εφαρμοσθεί στο ακέραιο η Σύμβαση που προασπίζει τα Δικαιώματα των Παιδιών στη χώρα μας;
Τα ερωτήματά του επαναφέρει στις 24/10/2007 στον σημερινό υπουργό καταθέτοντας την άποψη ότι: «Σε κανένα παιδί δεν ταιριάζει το περιθώριο»
Υποστηρίζοντας τις θέσεις της υπογραφείσης Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα του Παιδιού, όπου τα Συμβαλλόμενα Κράτη θα πρέπει να λαμβάνουν όλα τα νομοθετικά, διοικητικά, κοινωνικά και εκπαιδευτικά μέτρα για την βελτίωση και προστασία των συνθηκών ζωής των παιδιών σε όλες τις χώρες αναφέρει ότι:
«Ωστόσο στη χώρα μας, αυξάνεται συνεχώς ο αριθμός των παιδιών ηλικίας κάτω των 18 ετών, τα οποία εργάζονται, τα περισσότερα μάλιστα σε εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες, ενώ θα έπρεπε να μορφώνονται στις σχολικές αίθουσες.
Ειδικότερα, υπολογίζεται ότι στην Ελλάδα 50.000 ανήλικα παιδιά εργάζονται σε καταστήματα, βιοτεχνίες, εργοστάσια ή αγροτικές εργασίες, ενώ κάθε χρόνο 10.000 περίπου παιδιά εγκαταλείπουν την υποχρεωτική εκπαίδευση και αναζητούν το μέλλον τους στην ανασφάλιστη εργασία ή την επαιτεία, ενώ πολλές φορές αναπτύσσουν παραβατική συμπεριφορά».

Που είναι λοιπόν το Εθνικό μας Παρατηρητήριο, άφησε τη «σκοπιά» και «λιποτάκτησε» από τους στόχους του; Έχουν λυθεί άπαντα τα προβλήματα και έχουν αποδοθεί τα δικαιώματα στα παιδιά της Ελλάδας;