ΧΡΗΣΤΟΣ ΒΑΛΑΒΑΝΙΔΗΣ Και μη χειρότερα!!

ΧΡΗΣΤΟΣ ΒΑΛΑΒΑΝΙΔΗΣ

Ας βάλει το χέρι του ο Άγιος Πέτρος

Της Σοφίας Διγενή-Κολιοτάση

Υπηρέτησε όλα σχεδόν τα είδη της τέχνης του ηθοποιού. Σκηνοθετεί, γράφει μουσική, στίχους. Δημιουργεί με τον δικό του ξεχωριστό τρόπο. Τώρα κρατάει τα κλειδιά του Παραδείσου ως Άγιος Πέτρος και εξηγεί στον υποψήφιο κάτοικο ότι δυστυχώς δεν μπορεί να του επιτρέψει την είσοδο διότι όσο ήταν εν ζωή πλήρωνε πολύ ακριβά την επικοινωνία του και αυτό είναι μεγάλη αμαρτία! … Ναι, πολύ καλά καταλάβατε, πρόκειται για τον αγαπημένο μας ηθοποιό Χρήστο Βαλαβανίδη.

«Αυτός ο ρόλος μου ταίριαξε γάντι. Ήρθε σαν ευλογία σε μια χρονική στιγμή που είχα και μεγάλη οικονομική ανάγκη. Μάλιστα όταν μου έγινε η πρόταση ήμουν στο νοσοκομείο. Είχα υποβληθεί σε εγχείρηση προστάτη, αυτήν που κάνουν όλα τα παλικάρια της ηλικίας μου» λέει χαριτολογώντας στην Reallife και φαίνεται να απολαμβάνει μια ακόμα επιτυχία.

 Ο Χρήστος Βαλαβανίδης είναι από τους ηθοποιούς που διακρίθηκε μέσα από τη δουλειά του και μόνο από αυτήν όλα αυτά τα χρόνια. Ποτέ δεν δίνει συνεντεύξεις, όταν δεν έχει κάτι να πει. Ωστόσο τώρα με αφορμή το ρόλο του σε διαφήμιση γνωστής εταιρείας κινητής τηλεφωνίας επανέρχεται και μιλά για τον ίδιο και όσα δύσκολα βιώνει στην καθημερινότητά του, για όλους και για όλα.

«Είμαι συνταξιούχος, με όλες τις επιπτώσεις της κρίσης. Έχει κοπεί κατά πολύ η σύνταξη μου. Αυτός ο ρόλος ήρθε στην κατάλληλη στιγμή και όσο διαρκεί η διαφήμιση θα είμαι καλά οικονομικά. Ήταν μια πολύ μεγάλη και ουσιαστική ένεση. Ευχαριστώ τους ανθρώπους που το σκέφτηκαν και αυτούς που με επέλεξαν. Θα ξανακάνω διαφήμιση αν πρόκειται για κάτι τόσο καλόγουστο όσο αυτή της WIND».

ΜΑΣ ΓΟΝΑΤΙΣΕ Η ΚΡΙΣΗ

Κάνοντας τον δικό του απολογισμό σκέφτεται ότι η οικονομική κρίση τον βρήκε την στιγμή που προσπαθούσε να στήσει το όνειρό του και να δει το «Aπό Mηχανής Θέατρο» που δημιούργησε μαζί με την γυναίκα του Ασπασία Κράλλη να βγάζει καρπούς: «Γονατίσαμε οικονομικά με το θέατρο. Έτσι μαζί με τη γυναίκα μου αναγκαστήκαμε να το νοικιάσουμε. Θα ήθελα να έχουμε την οικονομική άνεση να το κρατήσουμε», λέει.

Ο Χρήστος Βαλαβανίδης και η Ασπασία Κράλλη είναι μαζί πολλά χρόνια. «Η γυναίκα μου με στήριξε όλα αυτά τα χρόνια. Είναι το έτερον μου ήμισυ. Δεν μπορώ να ζήσω χωρίς αυτό, όπως και η κόρη μου. Η σχέση μας είναι σαν ένα ρούχο που το φοράς χρόνια και δεν το βγάζεις από πάνω σου, είναι σαν ένα δωμάτιο που το ξέρεις χρόνια και προχωράς μέσα σε αυτό με κλειστά μάτια. Είναι μια ωραία συνήθεια που δεν θα μπορούσα να ζήσω χωρίς αυτήν. Ζωτική συνήθεια », καταλήγει.

Όσο για το επάγγελμα του ηθοποιού ο Χρήστος Βαλαβανίδης λέει ότι : «Χρειάζεται πολύ μεγάλα κότσια για να επιβιώσεις σε αυτό αλλά και στην κοινωνία που ζούμε. Δεν είναι μόνο η δυσκολία του επαγγέλματος, γιατί είναι μια κατάθεση ψυχής όταν γίνεται σωστά».

ΠΕΡΙΜΕΝΑ Ο ΡΗΓΑΣ ΝΑ ΖΗΤΗΣΕΙ ΣΥΓΝΩΜΗ

Ο Χρήστος Βαλαβανίδης φαίνεται ότι βλέπει τα πράγματα σε μία ευθεία. Δηλώνει πολύ προσγειωμένος και ξέρει το λόγο που τον κάνει να «φορέσει το καπελάκι του στραβά και να αποχωρήσει». Τα λόγια είναι δικά του και εξηγούν το ξέσπασμά του απέναντι στον σκηνοθέτη Αλέξανδρο Ρήγα σε πρόσφατη συνεργασία τους η οποία δεν τελεσφόρησε γιατί όπως εξηγεί: «Ο κ. Ρήγας δεν με σεβάστηκε. Διαφώνησα κάθετα με τη σκηνοθεσία και αισθάνθηκα μειωμένος. Διαπίστωσα ότι υποτιμούν την νοημοσύνη μου, το ταλέντο μου, την ιστορία μου στο θέατρο. Διαπίστωσα ότι συνεργάζομαι με ανθρώπους με πολύ κοντή μνήμη αν όχι καθόλου μνήμη. Εγώ δεν διεκδίκησα πρωταγωνιστηλίκι, δεν το έχω κάνει ποτέ άλλωστε. Είδα όμως μια απίστευτη απαξίωση όταν κάποιος ατάλαντος προσπάθησε να με μάθει να παίζω θέατρο και κάποιος παράφωνος να τραγουδάω» δηλώνει φανερά ενοχλημένος από συμπεριφορές και συνεχίζει: «Εγώ δεν έχω ζητήσει ποτέ τεμενάδες, ούτε είχα ποτέ αυλή, ούτε ανήκω σε κανένα αδελφάτο, με την καλή έννοια του όρου».

Οι σχέσεις του με τον κ. Ρήγα δεν έχουν μέχρι σήμερα αποκατασταθεί και ο δημοφιλής ηθοποιός μας εξομολογείται ότι : «Από τότε δεν έχουμε ξανασυναντηθεί. Περίμενα, ως έπρεπε, να μου ζητήσει συγνώμη. Μάλλον δεν κατάλαβε το λάθος του και πιθανόν να μην μπορεί και να το καταλάβει» λέει και δηλώνει: «Ακόμα κι αν ξανασυναντηθούμε κάποτε σε αυτόν τον χώρο και μου ζητηθεί συνεργασία δεν πρόκειται να συνεργαστώ μαζί του!».

ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ

ΜΕ ΤΟ ΚΛΕΣΙΜΟ ΤΗΣ ΕΡΤ ΕΔΕΣΕ ΤΟ ΒΥΣΣΙΝΟ

Ο Χρήστος Βαλαβανίδης έχει κάνει για πολλά χρόνια τηλεόραση κι έχει συμμετάσχει κατά το ήμισυ στη συγγραφή δύο τηλεοπτικών σειρών για την ιδιωτική τηλεόραση («Πλάκας Μέλαθρον», και «Οι Αθώοι της Πτέρυγας 5»), όμως όπως λέει σήμερα: «Δεν υπάρχει τηλεόραση. Δεν βλέπω τηλεόραση. Τώρα δεν υπάρχει και η κρατική και ήρθε κι έδεσε το βύσσινο».

Όσο για τις τούρκικες σειρές δηλώνει: «έξαλλος!! Γιατί δεν είναι όλα καλά. Να είναι καλά οι άνθρωποι να χαίρονται τις σειρές τους εκεί που παίζονται στον τόπο τους, εγώ δεν έχω τίποτε με τους Τούρκους, αντίθετα θα έλεγα ότι είμαστε λαοί με πολλά κοινά χαρακτηριστικά που θα μπορούσαμε να συμβιώσουμε μαζί τους».

Θεωρεί ότι το κλείσιμο της ΕΡΤ «ήταν τελείως φασιστικό! Σε αυτή την περίπτωση θα δανειστώ τα λόγια του Αρχιεπισκόπου που είπε ότι «τον ασθενή τον γιατρεύουμε δεν τον θανατώνουμε» και του κ. Μπαμπινιώτη που είπε ότι «φαίνεται ότι ο πρωθυπουργός περιστοιχίζεται από απαίδευτους ανθρώπους οι οποίοι δεν έχουν ιδέα» και να πω και εγώ εν κατακλείδι ότι αυτοί οι άνθρωποι που συμβουλεύουνε μια τέτοια πράξη, προκειμένου να βγουν οι μπακαλίστικοι λογαριασμοί του κ. υπουργού οικονομικών, λέγοντας απολύστε τους και τελειώνουμε, χωρίς να σκέφτονται ότι φιμώνουν ένα ελληνικό κρατικό φορέα που παίζει στα νησιά και μας αφήνουν να παρακολουθούμε τα τούρκικα σίριαλ και τα άλλα σκουπίδια αν μη τι άλλο είναι απαίδευτοι».

Ο Χρήστος Βαλαβανίδης ωστόσο δεν αμφισβητεί ότι ο τρόπος λειτουργίας της ΕΡΤ δεν ήταν σωστός. «Εγώ ήμουν παραγκωνισμένος από την κρατική τηλεόραση» δηλώνει. «Είχα εκπομπή και με διώξανε από συμφέροντα, από επεμβάσεις πολιτικού περιεχομένου, αλλά έχω ζήσει και πολύ ωραίες στιγμές στην ΕΡΤ και ιδιαίτερα στο ραδιόφωνο. Δεν το συζητώ  ότι έπρεπε να αλλάξουν πολλά. Όμως από εδώ και πέρα φοβάμαι τα χειρότερα. Φοβάμαι το ξέσπασμα από την συσσωρευμένη οργή του κόσμου. Που δεν ξέρω πως θα εκδηλωθεί. Αν εκδηλωθεί με την ανάδειξη στην πολιτική σκηνή ανθρώπων που θα αποφύγουν τα λάθη των άλλων κι αυτό ελπίζω, έχει καλώς. Αν όμως αυτή η οργή οδηγήσει σε βίαιες καταστάσεις ή σε ανάδειξη ατόμων ανάξιων τότε είμαστε χαμένοι από χέρι…Να δούμε τι θα γίνει. Η ελπίδα πάντα πεθάνει τελευταία».

Για την κατάντια μας όμως «φταίει και το star system. Και εγώ κράτησα το μαντήλι, χόρεψα το χορό αλλά μετά από λίγο κάθισα στον πάγκο, δεν το κρατάω ακόμα με νύχια και με δόντια» λέει με υπονοούμενα.

Από το χώρο του δεν έχει κάνει φίλους. Διατηρεί ωστόσο φιλικές σχέσεις με πολλούς συναδέλφους του. Θαύμαζε πάντα τον Σωτήρη Μουστάκα και εξηγεί γιατί: «ήταν ο καλύτερος ηθοποιός που πέρασε από το σανίδι της επιθεώρησης και ένας εξαιρετικός άνθρωπος!»

Έχει σκεφθεί να γράψει επιθεώρηση για να μιλήσει για όσα μας τρώνε την ψυχή. «Σε περιόδους σκοτεινές», μου λέει, «η επιθεώρηση λάμπει! Γιατί ζούμε μια σκοτεινή περίοδο και η πράξη των κυβερνώντων και των συγκυβερνώντων μας το απέδειξε. Ένα πράγμα λέω μόνο συνέχεια και μη χειρότερα! Ας βάλει το χέρι του… ο Άγιος Πέτρος!»

BENEDICT CUMBERBATCH - Ένας Sherlock αλλιώτικος από τους άλλους

BENEDICT CUMBERBATCH

Ένας Sherlock αλλιώτικος από τους άλλους

Της Σοφίας Διγενή- Κολιοτάση

Ο ΟΤΕ TV φέρνει αποκλειστικά για τους συνδρομητές του την κορυφαία σειρά του BBC, “Sherlock”. Με την υπογραφή των Mark Gatiss (The League of Gentlemen, Doctor Who) και Steven Moffat (The Adventures of Tintin, Doctor Who), από τους κορυφαίους και πιο παραγωγικούς δημιουργούς της αγγλικής τηλεόρασης, ο “Sherlock” μεταφέρει τις δημοφιλείς ιστορίες του Arthur Conan Doyle στο Λονδίνο του σήμερα και την εποχή των social media. Ο Sherlock του BBC χρησιμοποιεί τα smartphones για τις έρευνες και την επικοινωνία του με την Scotland Yard, ενώ ο John Watson διατηρεί το προσωπικό του blog. Στους κεντρικούς ρόλους βρίσκονται ο Benedict Cumberbatch (Star Trek Into Darkness, Tinker Tailor Soldier Spy, Atonement) και ο Martin Freeman (The Hobbit, The Hitchhiker’s Guide to the Galaxy), διάσημοι βρετανοί ηθοποιοί με καριέρα στο Χόλυγουντ. 

Ο  Benedict Cumberbatch ήρθε στην Αθήνα και η Reallife είχε την τιμή να τον συναντήσει και να κουβεντιάσει μαζί του για τα πρώτα του βήματα ως ηθοποιός, τις παροτρύνσεις των γονιών του, το πάθος του για τη σκηνή, τον ρόλο του ως “Sherlock” και την αγάπη του για την Ελλάδα.

Ο Benedict Cumberbatch σε κερδίζει με την πρώτη ματιά. Αυτά τα υπέροχα γαλάζια μάτια του σε κάνουν να σωπαίνεις και δεν αφήνουν περιθώρια για πολλές τελείες όταν αρχίζει να μιλά γιατί νιώθεις ότι σου λένε την αλήθεια.

«Ακολούθησα τα βήματα των γονιών μου στην καριέρα μου εμπνευσμένος από το ταλέντο τους στην υποκριτική. Ήταν και είναι για εμένα πρότυπο. Οι γονείς μου έκαναν τα πάντα για να πάρω την άριστη εκπαίδευση. Δεν με έσπρωξαν να γίνω ηθοποιός. Προσπάθησαν μάλλον να με σταματήσουν. Αλλά εγώ συνέχισα να ασχολούμαι με την υποκριτική σε όλη την διάρκεια των μαθητικών μου χρόνων. Οι γονείς δεν ήθελαν να τους μιμηθώ. Ήθελαν να πατήσω γερά στα πόδια μου και να εξελιχθώ με τις δικές μου δυνάμεις» λέει, μιλώντας για τον πατέρα του Timothy Carlton και τη  μητέρα του Wanda Ventham, δύο επίσης πολύ επιτυχημένους ηθοποιούς.

Ο Benedict Cumberbatch ήταν όμως στο σχολείο ο καλύτερος μαθητής της δραματικής όπως έλεγε η δασκάλα του. Όλα για αυτόν ξεκίνησαν πολύ νωρίς σχεδόν στα έξη. Όμως οι γονείς του πείστηκαν για το ταλέντο του στο πανεπιστήμιο και από τότε είναι πολύ περήφανοι για εκείνον και τις επιτυχίες του.

Ωστόσο όπως λέει ο πατέρας του «εξακολουθεί να είναι πρότυπό μου αλλά ακόμα και ο γάμος των γονιών μου  και η καλή οικογενειακή ζωή που έχουν, το πόσο τους αγαπούν και τους σέβονται όλοι γύρω μας είναι για μένα αυτό που θαυμάζω σε αυτούς και να χαίρομαι που είναι γονείς μου».

Σήμερα ο Benedict Cumberbatch είναι ένας από τους ταχύτερα ανερχόμενους βρετανούς ηθοποιούς της γενιάς του.

Σπούδασε υποκριτική στο πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ και το London Academy of Music & Dramatic Art και έχει εργαστεί ως ηθοποιός τόσο στην τηλεόραση και το ραδιόφωνο, όσο και στο θέατρο και το σινεμά. Έγινε γνωστός το 2004 με το ρόλο του ως Stephen Hawking στην ομώνυμη τηλεταινία, ενώ ακολούθησε ο πρωταγωνιστικός ρόλος στη σειρά του BBC, “Sherlock Holmes”, η οποία έγινε αυτόματα επιτυχία. Στη συνέχεια, πρωταγωνίστησε στα υποψήφια για Όσκαρ “Tinker Tailor Soldier Spy” του Tomas Alfredson, “War Horse” του Steven Spielberg και τη σειρά “Parade's End”. Δανείζει τη φωνή του στο δράκο Smaug και υποδύεται τον Νεκρομάντη στην τριλογία “Hobbit” του Peter Jackson, ενώ σύντομα θα τον δούμε ως τον «κακό» του sequel “Star Trek Into Darkness” του J.J. Abrams.   

Ο “Sherlock»  ΕΙΝΑΙ ΜΠΡΟΣΤΑ

Για τον ρόλο του ως “Sherlock» λέει ότι: πιστεύω ότι ο ρόλος μου ταιριάζει όχι σαν πρόσωπο αλλά με εκπλήσσει ως χαρακτήρας. Με συναρπάζει το ότι ο “Sherlock»  είναι μπροστά  από τη σκέψη. Κατά την διάρκεια των γυρισμάτων ζήσαμε πολύ ευτυχισμένες στιγμές ανακαλύπτοντας τον “Sherlock»  σε κάθε του έκφραση».

Όσο για το ρόλο του κακού στο Star Trek ο Benedict Cumberbatch λέει ότι «είναι μια υπέροχη ταινία που έχει σκηνοθετήσει J.J. Abrams και που θα σας αρέσει. Δεν χρειάζεται να είσαστε fan ταινιών επιστημονικής φαντασίας για να την παρακολουθήσετε. Είμαι σίγουρος ότι θα σας συναρπάσει!»

Ο Benedict Cumberbatch έχει κερδίσει τρία βραβεία: (“Laurence Olivier Award”, “London Evening Standard Award”, “Critics’ Circle Awards”) για την ερμηνεία του ως Victor Frankenstein στην ομώνυμη θεατρική παραγωγή του Danny Boyle.

Η σειρά “Sherlock Holmes” θα προβάλλεται στο OTE Cinema1HD, κάθε Δευτέρα στις 21.00. Οι δύο πρώτοι κύκλοι της σειράς θα προβληθούν  στον ΟΤΕ TV το καλοκαίρι, ενώ ο τρίτος κύκλος, τα γυρίσματα του οποίου πραγματοποιούνται στη Μ. Βρετανία, θα μεταδοθεί αμέσως μετά το BBC.    

ΕΧΩ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ   

Η Ελλάδα είναι τόπος διακοπών που αγαπάει από παιδί. Θυμάται οικογενειακές διακοπές σε κάποιο νησί της Ελλάδας και την περιπέτειά του από το τσίμπημα μια σφήκας που γιάτρεψε μια Ελληνίδα γιαγιά με τα γιατροσόφια της: «Με γύρισε ανάποδα και μου έβαλε κρεμμύδι εκεί που με τσίμπησε η σφήκα. Την στιγμή αποθανάτισε ο φακός  και η φωτογραφία μου έφθασε παντού. Η γιαγιά μου κατατρόμαξε με το θέαμα! Στην Ελλάδα όμως πρωτοήθλθα όταν ακόμα ήμουν στην κοιλιά της μητέρας μου που βρισκόταν στον έκτο μήνα. Έκτοτε η Αθήνα, οι Δελφοί  και τα ελληνικά νησιά είναι τόποι που επισκέπτομαι συχνά. Έχετε μια πανέμορφη χώρα! Την λατρεύω! Είναι μέσα στην καρδιά μου πάντα!»

ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΚΗ ΔΡΑΣΗ

Ο Benedict Cumberbatch έχει μια σπουδαία εθελοντική δράση. Συμμετέχει ενεργά και υποστηρίζει δύο μη Κερδοσκοπικούς οργανισμούς την  φιλανθρωπική οργάνωση «The Prince's Trust» που προσπαθεί να προσφέρει ευκαιρίες καριέρας σε νέους ανθρώπους και την «Dramatic Need», που ενημερώνει ειδικές κοινότητες για θέματα υγείας. «Ασχολούμαι με αυτούς τους τομείς – θεσμούς γιατί έχω καταλάβει ότι συχνά  οι άνθρωποι βλέπουν το σύμπτωμα κάποιου προβλήματος και όχι την αιτία. Εκεί πιστεύω ότι πρέπει να ρίξουμε το βάρος μας. Να βρούμε τις αιτίες που δημιουργούν την ανεργία, την φτώχεια, τα προβλήματα υγείας και να προλάβουμε αυτές τις καταστάσεις. Σε επαφή με την The Prince's Trust με έφερε κάποιος φίλος μου μουσικός. Μου είπε ότι μπορείς να γίνει πρέσβης καλής θελήσεως και να βοηθήσεις νέα παιδιά να επιτύχουν στην σταδιοδρομία τους, να πάρουν εκπαίδευση να έχουν εφόδια. Έτσι μπήκα. Με ενθουσιάζει το ότι μπορώ να προσφέρω σε κάποιους που έχουν ανάγκη.

-Δημοσιεύθηκε στην REALNEWS την Κυριακή 23 Ιουνίου 2013-

* Ευχαριστώ θερμά τον γιο μου Γιώργο για την πολύτιμη βοήθεια του στην μετάφραση

ΚΑΤΙΑ ΔΑΝΔΟΥΛΑΚΗ «Έπαθα υπερκόπωση. Χρειάζομαι διακοπές διαρκείας!»

ΚΑΤΙΑ ΔΑΝΔΟΥΛΑΚΗ:

«Έπαθα υπερκόπωση. Χρειάζομαι διακοπές διαρκείας»

Της Σοφίας Διγενή- Κολιοτάση

Προσθήκη λεζάντας

«Όλη μου η ζωή είναι ένα σύνολο ακραίων επιλογών. Και δεν έχω μετανιώσει για καμία. Τα μεγάλα μου «όχι» τα είπα όταν ένιωσα ότι θα περιοριστεί η ελευθερία μου. Εκεί δεν σηκώνω μύγα στο σπαθί μου. Τον τελευταίο καιρό λοιπόν τσακίστηκα. Έκανα χίλια πράγματα μαζί. Η Κύπρος και το βαλς με τους δώδεκα θεούς με ταλαιπώρησε αφάνταστα. Ήμουν κάθε τόσο σε ένα αεροπλάνο, απίστευτες μέρες άυπνη. Έπαθα υπερκόπωση» λέει η αγαπημένη μας Κάτια Δανδουλάκη που αυτόν τον καιρό αναρρώνει έπειτα από την παραμονή της για έναν ολόκληρο μήνα σε γνωστό νοσοκομείο της Αθήνας.

Η Κάτια Δανδουλάκη δεν είναι από τους ανθρώπους που λυγίζουν εύκολα. Στην πορεία της έχει αποδείξει ότι είναι εργασιομανής και παλεύει τα πάντα μέχρις τελικής πτώσεως.

Όπως έχει δηλώσει σε μία από τις συνεντεύξεις της για εκείνη ένα ήταν το θέμα: «να μην κοροϊδέψω τον κόσμο, τον εαυτό μου, τους συναδέλφους. Ήμουν ειλικρινής και με απόλυτη πίστη σε ό,τι κι αν έκανα, είτε soap opera ή καθημερινή σειρά στην τηλεόραση, είτε δράμα ή κωμωδία στο θέατρο. Κακό θα έκανα στον εαυτό μου αν καταπιανόμουν, για παράδειγμα, με τραγωδία, και το έκανα ελεεινά ή με δήθεν σοβαρό τρόπο». Και έκανε τα πάντα για αυτό.

Όμως φαίνεται ότι ξέρει τη είναι η ζωή γιατί όπως λέει: «Η ζωή είναι οι απλές, καθημερινές, ήρεμες στιγμές μας. Και αυτό που χρειάζομαι τώρα είναι απόλυτη ηρεμία. Μου το σύστησαν άλλωστε και οι γιατροί. Κι αυτό κάνω. Ξεκουράζομαι και ηρεμώ. Κάνω αυτό που έχω πολύ ανάγκη ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ! Πήγα στην Κρήτη και τώρα θα πάω σε φίλους που έχουν κάποιο σπιτάκι σε ερημιά, θα κοιμάμαι ατελείωτα και θα ξεκουράζομαι. Σας δίνω ραντεβού το Σεπτέμβριο. Μέχρι τότε θα χαρώ τον ήλιο, τη θάλασσα, τη φύση, τους λίγους καλούς φίλους μου και την φροντίδα τους. Το έχω πολύ ανάγκη!!!

Η Κάτια Δανδουλάκη έχει δηλώσει «χορτάτος άνθρωπος» και ικανή να αφουγκραστεί τις ανάγκες της: «Αλίμονο αν δεν τολμάμε να ακούμε τις ανάγκες μας! Δεν θα συμβιβαζόμουν με μια ψευτοζωή ή μια ζωή μες στη μιζέρια. Αισθάνομαι πραγματικά ευγνώμων, γιατί έχω ζήσει μια πολύ γεμάτη ζωή. Με ανεκτίμητες ευτυχισμένες στιγμές, δημιουργικότητα, χαρά και πολλή αγάπη, αλλά και με πολλές επικίνδυνες στιγμές, μεγάλης αποτυχίας, λύπης και αγωνίας. Δεν μου έχει αφήσει κανένα απωθημένο. Είμαι χορτάτος άνθρωπος. Και το χρωστάω σε πολλά πράγματα: στο ότι μεγάλωσα με πάρα πολλή αγάπη. Στον τρόπο που διεκδίκησα αργότερα την αγάπη - των φιλενάδων μου, των φίλων μου, των δασκάλων μου, του ανθρώπου της ζωής μου. Αλλά και στον τρόπο που μου προσφέρθηκε απλόχερα η αγάπη».

Η ίδια έχει παραδεχτεί ότι αφότου έγινε επιχειρηματίας έχει μπει σε πολύ μεγάλα βάσανα, άγχη και χρέη. «Κάνω τριάντα δουλειές για να καταφέρνω να πληρώνω τα χρέη μου» έχει πει ενώ δεν δίστασε να εξομολογηθεί ότι έδωσε το εξοχικό της για να ξεπληρώσει το θέατρο.

Θα μας λείψετε της είπα κλείνοντας το τηλέφωνο. «Και εμένα, μου απάντησε, αλλά τώρα εκείνο που έχω ανάγκη είναι η ξεκούραση! Καλό καλοκαίρι!» 

ΒΑΛΕ ΧΡΩΜΑ ΣΤΗ ΖΩΗ ΣΟΥ

ΒΑΛΕ ΧΡΩΜΑ ΣΤΗ ΖΩΗ ΣΟΥ

ΕΛΕΝΑ ΑΚΡΙΤΑ: Ζούμε το απόλυτο success sorry

ΕΛΕΝΑ ΑΚΡΙΤΑ

Ζούμε το απόλυτο success sorry

Της Σοφίας Διγενή-Κολιοτάση

Είναι πολυβραβευμένη. Έχει αγγίξει την κορυφή της επιτυχίας με τις τηλεοπτικές σειρές «Βέρα στο δεξί» και «Τα μυστικά της Εδέμ» αλλά για εκείνη η πιο αγαπημένη της είναι η σειρά «Με θέα στο πέλαγο». Ο εκπομπές της στην τηλεόραση έτυχαν μεγάλης θεαματικότητας, αλλά εκείνη που σίγουρα θα ξανάκανε, όπως λέει, είναι τα «Φώτα Πορείας». Δεν είναι άλλη από την καταξιωμένη και επιτυχημένη δημοσιογράφο – σεναριογράφο και συγγραφέα Έλενα Ακρίτα.

Η Έλενα Ακρίτα εδώ και πολλά χρόνια έχει κερδίσει την εκτίμηση και τον θαυμασμό συναδέλφων και κοινού για την χαρισματική πένα της και την αταλάντευτη στάση της μπροστά σε ανθρώπους και γεγονότα. Για άλλη μια φορά με τον μοναδικό της τρόπο μας συστήνεται και ξεκαθαρίζει την άποψή της για όσα μας έχουν κυλήσει στον γκρεμό. Με το σκωπτικό της χιούμορ μας εξηγεί πως και «το Μήλο Βγήκε Από Τον Παράδεισο», αναλύοντας τον κόσμο των «σύγχρονων πρωτοπλάστων».

«Μας έχουν κάνει τα όνειρα ταπετσαρία... Να λέμε ευχαριστώ που είμαστε γεροί»! μου λέει κριτικάροντας την σημερινή πολιτικο-οικονομική και κοινωνική κατάσταση των Νεοελλήνων.

Η Έλενα Ακρίτα είχε την τύχη να γεννηθεί και να μεγαλώσει από δύο ανθρώπους που πρόσφεραν στην Ελλάδα. Τον πατέρα της Λουκή Ακρίτα, σπουδαίο δημοσιογράφο, πεζογράφο και υφυπουργό Παιδείας με την Ένωση Κέντρου του Γεωργίου Παπανδρέου και την μητέρα της Σύλβα Γιαβάσογλου-Ακρίτα Ιδρυτικό μέλος του ΠΑΣΟΚ και  πρώτη ελληνίδα βουλευτίνα στην ιστορία του κόμματος.

ΤΟ ΠΑΙΔΙΚΟ ΤΡΑΥΜΑ

Όταν μιλάει για τους γονείς της αισθάνεται ιδιαίτερα περήφανη και κάνοντας την αυτοκριτική της δηλώνει ότι: «ανάλογα με τον πήχη που είχα από την παιδική μου ηλικία μπροστά μου από τους δύο αυτούς ανθρώπους ενδέχεται να μην έχω φτάσει εκεί που θα ήθελα να φτάσω. Ωστόσο θεωρώ ότι μεγάλη μου αποσκευή στο ξεκίνημα της ζωής μου ήταν και είναι η αγάπη και η στήριξη των γονιών μου».

Είχε ωστόσο την ατυχία να χάσει τον πατέρα της όταν ήταν δέκα χρόνων. Αυτό όπως λέει: «μου άφησε μεγάλο τραύμα το οποίο κουβαλάω μέχρι σήμερα. Ο πατέρας μου ήταν μια τεράστια αγκαλιά για μένα και το αποτύπωμα που άφησε η απουσία του το ένιωσα σαν μια καυτή στάμπα στο πετσί μου» λέει και εξομολογείται για πρώτη φορά μιαν αλήθεια της:

«Έχω καταλάβει πλέον ότι αυτό που κλείδωσα τότε γρήγορα μέσα μου, ο πόνος για τον αναπάντεχο χαμό που πατέρα μου, με τα χρόνια έπαψε να είναι οξύς, αλλά βάθαινε και φώλιαζε ως μόνιμος κάτοικος μέσα στην ψυχή μου. Ακόμα δεν μπορώ να συμφιλιωθώ με το γεγονός ότι ο πατέρας μου ήταν απών –σωματικά, όχι ψυχικά- σε κορυφαίες στιγμές της ζωής της κόρης του. Δεν με πήγε νύφη στην εκκλησία, δεν με είδε να ακολουθώ τα βήματά του στη δημοσιογραφία. Την παραμονή του πρώτου μου γάμου στα εικοσιπέντε μου χρόνια ξαφνικά συνειδητοποιώ ότι ο πατέρας μου δεν θα με συνοδεύσει στην εκκλησία. Εκεί ανοίγουν οι συναισθηματικοί κρουνοί που ήταν μέχρι τότε επτασφράγιστα κλεισμένοι και αμπαρωμένοι επί δεκαπέντε χρόνια και ξετυλίγεται ένας εσωτερικός διάλογος με όλα του τα στάδια την οργή, τον θυμό, την απόρριψη, τα πάντα».

Για την Έλενα Ακρίτα δεν ήταν αυτό το μοναδικό τραύμα που έζησε ως παιδί. «Δύο χρόνια μετά τον χαμό του πατέρα μου η χούντα συνέλαβε την μητέρα μου, ως ηγετικό στέλεχος του Πατριωτικού Μετώπου, τον μοναδικό άνθρωπο που μου είχε απομείνει και εγώ βρίσκομαι να μπαινοβγαίνω για να δω την μητέρα μου στις ασφάλειες και στις φυλακές Αβέρωφ. Αυτό επιβάρυνε την κατάσταση. Η δε κάθειρξη της σε δέκα χρόνια φυλάκιση έκανε τα πράγματα ακόμα πιο δύσκολα. Όλα αυτά λοιπόν τα παιδικά χρόνια που μέχρι το θάνατο του πατέρα μου μπορεί να μην είχαμε λεφτά αλλά ήμασταν μια ευτυχισμένη και δεμένη οικογένεια κατέρρευσαν απότομα και εξελίχθησαν σε μια εμπειρία του απόλυτου εφιάλτη με όλα αυτά που πέρασε η μητέρα μου, που δεν τα εύχομαι σε καμία μάννα. Άρχισα να επαναπροσδιορίζομαι στα δεκαοκτώ μου όταν μπήκα στο Πανεπιστήμιο, στην Αγγλική Φιλολογία και πρωτοβγήκα στη δημοσιογραφία» λέει περιγράφοντας την ζωή της ως παιδί και ως έφηβη.

ΠΑΝΤΑ ΥΠΗΡΧΑΝ ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΛΑΜΟΓΙΑ

Η Έλενα Ακρίτα έζησε το πολιτικό σκηνικό μιας άλλης Ελλάδας. Γνώρισε ανθρώπους της πολιτικής και του πνεύματος που μπαινόβγαιναν στο πατρικό της που όπως λέει: «είχαν ήθος που κράτησε όμως δυστυχώς πάρα πολύ λίγο και καμία σχέση δεν έχουν με τους πολιτικούς του σήμερα. Η πρώτη βουλή που έγινε το 1973, με τον Κωνσταντίνο Καραμανλή τότε, όπου η μητέρα μου ήταν η πρώτη βουλευτίνα, με τον Φλωράκη, τον Κύρκο, τον Μαύρο, αυτή ήταν μια σπάνια βουλή που δεν ξανάγινε ποτέ μα ποτέ μετά. Θυμηθείτε τα πρόσωπα και θα διαπιστώσετε την αλήθεια όσων λέω. Θυμάμαι τις ελπίδες εκείνης της περιόδου... Μία καινούργια αρχή που όμως οδήγησε στην διαπλοκή, την ασυδοσία και τέλος την χρεοκοπία αρχών και αξιών, το κατάντημα».

 Ωστόσο όπως λέει: «σε κάθε εποχή υπήρχαν λαμόγια. Μην πιστεύετε ότι την εποχή του ’60 που ήταν υπουργός ο πατέρας μου δεν υπήρχαν πολιτικοί που έγινα πάμπλουτοι. Δεν ήταν έντιμοι και καθαροί όλοι οι παλιοί πολιτικοί. Υπήρχαν καλοί, υπήρχαν και κακοί. Ο πατέρας μου και η μητέρα μου δεν πλουτίσανε από την πολιτική. Η εικόνα που έχω από τον πατέρα μου είναι ενός ανθρώπου που έπαιρνε 4 ,ναι τέσσερις φορές την ημέρα το λεωφορείο της γραμμής για να πάει στη δουλειά του, να γυρίσει να φάει μια μπουκιά (τότε δεν υπήρχε το συνεχές ωράριο) να ξαναφύγει και να γυρίσει εξουθενωμένος στο σπίτι μας. Ενώ η μητέρα μου έκανε μεταφράσεις για να τσοντάρει στο οικογενειακό εισόδημα. Αυτοί ήταν οι γονείς μου» δηλώνει και συνεχίζει.

«Τι πιστεύετε ότι τότε ήταν 300 άγιοι και σήμερα 300 καθάρματα; Όχι δεν είναι έτσι. Άγγελοι και διάβολοι υπήρχαν και υπάρχουν. Απλά τώρα η εποχή της κρίσης μεγιστοποιεί τα φαινόμενα. Τώρα λοιπόν που φτάσαμε στις απειλές, τις χυδαιότητες, θα σας κρεμάσουμε, Γερμανοτσολιάδες, α, μωρή πιωμένη κι όλα αυτά που ακούμε, ξεφτυλισμένοι, γίδια έχουμε φτάσει στην απόλυτη απαξίωση και κάτι πρέπει να γίνει για αυτό. Έγραψα πρόσφατα ένα άρθρο για αυτό το φαινόμενο απευθυνόμενη στον πρόεδρο της βουλής και του λέω ότι αν δεν σας κάνει ο κανονισμός αλλάξτε τον. Δεν μπορούμε να ασχολούμαστε με το αν η Ραχήλ Μακρή φοράει φόρεμα με παπαγάλο. Μπορούμε να ψέξουμε την κα Μακρή για το κιτς ρούχο που φορούσε αλλά εμένα δεν με καίει ο παπαγάλος της κας Μακρή. Ξέρετε κα Διγενή όταν μια χώρα πιάνει «πάτο», ευθύνες έχουν όλοι. Και οι πολιτικοί αλλά και οι πολίτες».

Success story ή Success sorry

Η Έλενα Ακρίτα πιστεύει ότι αν την τελευταία δεκαετία υπήρχαν πολιτικοί με το ήθος των γονιών της δεν θα είχαμε φτάσει ποτέ έως εδώ. «Το γεγονός ότι η Ελλάδα αυτήν την στιγμή βρίσκεται σε αυτήν την απόλυτη αθλιότητα και έχουμε καταντήσει αυτή την περήφανη χώρα σε ένα πρεζόνι στο δρόμο. Και το λέω αυτό με πολύ αγάπη για τα πρεζόνια. Φταίνε κάποιοι άνθρωποι. Αυτοί οι άνθρωποι είναι οι πρωθυπουργοί της χώρας που για μένα ξεκινάνε από τον Ανδρέα Παπανδρέου και πάμε σε όλους από εκεί και πέρα, Σημίτης, Καραμανλής, Γεώργιος Παπανδρέου καλά δεν το συζητάω. Όλοι αυτοί λοιπόν συνέβαλαν στο να φτάσουμε εκεί που φτάσαμε. Δεν ξέρω λοιπόν αν αυτό που ζούμε τώρα είναι success story ή success sorry. Μάλλον για success sorry μου κάνει γιατί δεν μπορεί να είναι success story μια ανάπτυξη που ποτέ δεν έρχεται, που δεν ξέρω που είναι, κάπου είναι στο δρόμο, κάπου έχει χαλάσει το GPS της, την έχει πιάσει λάστιχο. Οι άνθρωποι αυτή την στιγμή δεν έχουν κανέναν λόγο να χαμογελάνε. Είμαστε θυμωμένοι, οργισμένοι, τα έχουμε χαμένα, οι σταθερές μας ανατρέπονται όλες, πρέπει να επαναπροσδιορίσουμε τις ζωές μας. Γιατί με ότι μεγαλώσαμε κι ότι μάθαμε έρχονται όλοι αυτοί οι τύποι, οι αδίστακτοι τύποι και μας τα κάνουνε τραπουλόχαρτα στον άνεμο. Και το λέω αυτό γιατί μας μάθανε οι γονείς μας να έχουμε ένα κεραμίδι πάνω από το κεφάλι μας, να αγωνιστούμε για να παντρέψουμε τα παιδιά μας και να στήσουμε τα σπίτια μας, να έχουμε στο νου μας ότι από τη γη δεν έχασε κανένας ποτέ και αφού χτίσαμε τις ζωές μας, την οικονομική μας ασφάλεια, την όποια μπορούσε ο καθένας μας πάνω σε αυτές τις αξίες, ήρθαν διάφοροι και μας τα πήραν όλα. Τα τσιμέντα και τα τούβλα των σπιτιών του καθενός μας τα έκαναν τραπουλόχαρτα, το ίδιο και τα όνειρά μας. Ξέρω θα μου πείτε ότι και ο σύζυγός μου βρίσκεται στην πολιτική σκηνή αφού είναι βουλευτής της ΔΗΜΑΡ. Δεν θα σας κρύψω λοιπόν ότι διαφωνούμε σε πολλά σημεία αλλά δεν θα απολογηθώ γιατί παντρεύτηκα τον άνδρα που γνώριζα είκοσι ολόκληρα χρόνια».

Η ΓΕΝΙΑ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΤΟΥ ΠΛΗΚΤΡΟΛΟΓΙΟΥ

Η Έλενα Ακρίτα μας διευκρινίζει όμως ότι δεν είναι με τους αγανακτισμένους του Συντάγματος. «Πόσο κράτησε αυτό το κίνημα; Ήταν ένα από τα πιο εντυπωσιακά πράγματα που μας γέμισε μια ελπίδα και σιγά-σιγά άρχισε να ατονεί. Τώρα δεν υπάρχει! Πιστεύω ότι ο λόγος που το κίνημα των Αγανακτισμένων απέτυχε βρίσκεται στο γεγονός ότι η νέα γενιά κάνει την «επανάσταση του πληκτρολογίου»! Εάν λοιπόν αυτή η γενιά εκτονώνει το συναίσθημά της, το δίκιο του θυμού, της  οργής, της διάψευσης, της απόγνωσης σε ένα πληκτρολόγιο μέσα από τα social media δεν μπορούν πολύ εύκολα να γίνονται πράγματα. Αυτό συμφέρει τις κυβερνήσεις».

Όσο για το τι πιστεύει ότι θα πρέπει να γίνει και μάλιστα πολύ γρήγορα η Έλενα Ακρίτα λέει: «Πρέπει η νέα γενιά να βγει από το μονωμένο δωμάτιο, να σηκωθεί από το πληκτρολόγιο. Μπορεί τα νέα παιδιά να είναι εγκλωβισμένα κι από την ίδια τη ζωή και σε αυτό να φταίμε εμείς ως προηγούμενες γενιές αλλά είναι σίγουρο ότι δεν μπορούν να έχουν αύριο αν δεν ξέρουν το χθες. Πιστεύω ότι για να αλλάξεις την ιστορία πρέπει να την γνωρίζεις. Τους κυβερνώντες δεν τους συμφέρει να γνωρίζουμε την ιστορία. Τα νέα παιδιά ωστόσο καλούνται να διορθώσουν τα λάθη του χθες. Πρέπει να διεκδικήσουν το αύριο που τους έχουν στερήσει μόνα τους. Αυτό είναι πάρα πολύ δύσκολο γιατί δεν υπάρχουν μέσα. Ζουν σε μια κοινωνία που τους έχει στερήσει τα πάντα. Αλλά το να κάθεσαι και απλά να εκτονώνεις το συναίσθημά σου στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και τη μοναξιά σου δεν νομίζω ότι μπορεί να βγάλει κάπου. Πρέπει με κάποιο τρόπο κόντρα σε αυτήν την άθλια κατάσταση που δημιούργησαν οι πολιτικοί κόντρα σε αυτήν την άθλια ζωή που τους προσφέρουμε εμείς οι προηγούμενοι και που πρέπει να αναλάβουμε όλοι τις ευθύνες μας, να αγωνισθούν για την επιτυχία και είναι καταδικασμένοι σε αυτό τον δρόμο».

ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΡΟΤΥΠΑ

  

Στην ερώτησή μου αν οι νέοι έχουν πρότυπα που θα τους οδηγήσουν σε έναν επιτυχή αγώνα η Έλενα Ακρίτα μου λέει : «Δεν γνωρίζω. Υπάρχουν πολλοί νέοι που δεν είναι πολιτικοποιημένοι. Όχι από αδιαφορία αλλά από όσα βλέπουν γύρω τους. Που μας βλέπουν και υποφέρουμε, που τα όνειρά μας έχουν καταρρεύσει και οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι, που χωρίς ντροπή και προκλητικά φωτογραφίζονται για τις κοσμικές στήλες, που δεν έχουν υγιή πρότυπα να ακολουθήσουν, που δεν υπάρχουν Έλληνες πραγματικοί ευεργέτες. Όμως δεν μπορεί ο απόλυτος ωχ- αδερφισμός να είναι η απάντηση. Πρέπει κι εγώ να ξανασυστηθώ με την ζωή. Κι έχω βαρεθεί κι έχω κουραστεί να διαβάζω όλους αυτούς που τα ξέρουν όλα και μας αραδιάζουν ένα σωρό πρέπει. Κάθε τόσο παθαίνω κρίσεις πανικού. Έρχονται όλοι οι λογαριασμοί μαζί, να το ένα χαράτσι, να το άλλο. Το παιδί σου να σου λέει «και τι νόημα έχει που σπουδάζω» κι εκείνη την ώρα που στο λέει να είσαι έτοιμη να κάνεις χαρακίρι. Βρίσκεσαι και σε μία ηλικία που αρχίζουν όλα να παίζουν περίεργα. Και λες μην πάθουμε και κανένα εμφραγματάκι. Σε αυτές τις στιγμές πηγαίνω στην μαμά μου. Γιατί εγώ το λέω ότι αυτό το κύτταρο, δηλαδή η οικογένειά μας είναι οι φίλοι που επιλέγουμε για να στηριζόμαστε και να ακουμπάμε. Πηγαίνω σε εκείνη και της ζητάω να υποστεί το παραλήρημά μου για να μην βγω στην πλατεία και ουρλιάζω. Με ακούει και με υπομένει με την σοφία που την διακρίνει με βοηθάει να ηρεμήσω, να δω και την άλλη διάσταση της ζωής». 

ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΤΑΞΙΔΕΨΩ ΠΑΝΤΟΥ

Όσο για τα  όνειρά της που θεωρεί ότι πρέπει να σβήσει η Έλενα Ακρίτα λέει: «Εγώ ένα και μοναδικό όνειρο είχα για αυτό το στάδιο της ζωής μου κι ύστερα από 3 δεκαετίες σκληρής δουλειάς: Τα ταξίδια. Ήθελα να γυρίσω παντού, ήθελα να γνωρίσω τον κόσμο. Ποτέ δεν με ένοιαζαν τα ακριβά κοσμήματα, τα φορέματα και τα συναφή. Η μόνη πολυτέλεια που ονειρευόμουνα ήταν τα ταξίδια. Κι αυτό μου το στέρησαν».

Ένα κομμάτι της ζωής της και τα σενάρια που φέρουν την υπογραφή της και ζωντάνεψαν στην τηλεόραση, τα βιβλία της με τους τίτλους όλο νόημα, οι εκπομπές της που μας πρόσφεραν πνευματική τροφή. Για όλα αυτά η Έλενα Ακρίτα απολογείται: δεν με ενδιαφέρει πια να γράψω άλλο ένα σενάριο για καθημερινή σειρά στην τηλεόραση. Τώρα προσπαθώ να ξορκίσω την κατάθλιψη που μας περιβάλλει με το χιούμορ, μέσα από τα  βιβλία μου. Όσο για εκπομπή στην τηλεόραση θα ήθελα να κάνω μια εκπομπή σαν τα «Φώτα Πορείας» που νομίζω ότι παίζει σε επανάληψη η τηλεόραση της Βουλής.

Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ, ΟΙ ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΕΣ, Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ

Η Έλενα Ακρίτα λέει ότι παρότι της έχουν κάνει πολλές φορές πρόταση να ασχοληθεί με την πολιτική μέχρι τώρα ήταν αρνητική αλλά αύριο ίσως το σκεφθεί. Δεν συμφωνεί με το φιλάνθρωπο κίνημα γιατί «στην φιλανθρωπία οι κυρίες φοράνε ένα πανάκριβο συνολάκι που στοιχίζει 10 φορές περισσότερο από όσα προσφέρουν» Αμφισβητεί ότι οι πλούσιοι Έλληνες προσφέρουν ουσιαστικά, σημειώνοντας χαρακτηριστικά ότι «στη μεγάλη κρίση απεδείχθησαν όχι απλώς κατώτεροι, αλλά κατώτατοι των περιστάσεων. Ενώ σημειώνει ότι εκείνο που πρέπει όλοι να κάνουμε είναι «να είμαστε αλληλέγγυοι όσο μπορούμε. Να βοηθάμε από το υστέρημα μας όσους το έχουν ανάγκη».

Μια ρεαλιστική μεταφορά στο σήμερα της ζωής των πρωτοπλάστων μας δίνει την ευκαιρία να γελάσουμε με την καρδιά μας ξεφυλλίζοντας το τελευταίο βιβλίο της με τίτλο «Το μήλο Βγήκε Από Τον Παράδεισο».

Η Έλενα Ακρίτα μας αποκαλύπτει την αλήθεια πίσω από τα γεγονότα της Βίβλου. «Κάιν: Μάνα, πα να σκοτώσω τον αδελφό μου! Εύα: Μπουφάν να πάρεις!»

«Καλό φάγωμα» εύχεται σε όσους της κάνουν την μεγάλη τιμή να αγοράσουν το βιβλίο της που έγινε ήδη Best Seller. Και μας παροτρύνει να μην «πτοούμεθα και να χαμογελάμε γιατί αυτό το μυστήριο DNA της φυλής μας θα μας σώσει και πάλι»!